17 augustus 2015

Mediapsycholoog Priscilla Haring (33) kennen we als expert op het gebied van de psychologie in gaming en van de workshops gamification die ze bij IJsfontein heeft gegeven. Ze werkt nu aan een promotie onderzoek voor de Technische Universiteit Dortmund en houdt zich bezig met allerlei spannende onderzoeken. Tijd om bij te praten.

Verbonden aan: Technische Universiteit Dortmund (promotietraject) & eigen consultancy bedrijf.

Wat ben je aan het onderzoeken?

Ik heb net een experiment afgerond waarbij ik heb gevarieerd met de manier waarop een opdracht gepresenteerd wordt. In dit geval ging het over verschillende dingen die je moet doen als je diabetes type 2 hebt. Aan de ene groep mensen werd de opdracht gepresenteerd als taak, bij de andere groep werd de opdracht gepresenteerd als een game, met het idee een positieve houding te stimuleren. Na het bekijken van de opdracht onderzochten we in hoeverre mensen het idee hadden dat ze de opdracht tot een goed einde zouden kunnen brengen (self-efficacy). Zonder dat er daadwerkelijk een game werd gespeeld of een taak werd uitgevoerd . Het idee was dat het primen van een game mensen een positief gevoel zou geven, en een hogere self-efficacy. Dit is heel belangrijk als je met een game wilt stimuleren dat mensen (buiten de game) ander gedrag gaan vertonen.

Uit de voorlopige resultaten blijkt – tegen mijn verwachtingen in – self-efficacy lager te zijn in de game-groep, dan in de taak-groep. De sleutel zit in de mate waarin mensen dachten dat het moeilijk zou zijn. De taak leek mensen makkelijker dan de game en daarom dachten de mensen met de taak opdracht dat ze succesvoller zouden zijn dan de mensen met de game.

Wat weten we al op dit gebied?

Self-efficacy hangt samen met de mate waarin iemand zijn gedrag succesvol verandert. Daarom wordt het vaak gemeten als er iets onderzocht wordt omtrent gaming in de gezondheidszorg. Uit de beschikbare data weten we dat games self-efficacy vaak verhogen. In dit experiment heb ik gekeken naar de manier waarop een opdracht voor probleemoplossend gedrag rondom diabetes gepresenteerd wordt en het effect hiervan. Ondanks dat er uit het experiment niet kwam wat ik verwacht had, blijkt uit de resultaten juist dat de presentatie wel degelijk belangrijk is .

Wat hoop je te weten te komen?

Ik zou er graag achter willen komen hoe mensen het beste, het liefste en het meest efficiënt leren. Ik ben ervan overtuigd dat spel daarvoor een goede vorm is. Spelen sluit aan bij wie wij als mensen in de kern zijn. Er is nu al een heel groot aanbod en er komt steeds nieuwe technologie bij. Maar er is nog ruimte om deze technologie beter in te zetten zodat het beste in iedereen naar boven gehaald wordt. Juist in gezondheidszorg kan technologie – via spel – mensen helpen die dingen te bereiken die ondanks de beste intenties toch moeilijk zijn om te doen.

Wat is jouw advies voor de makers en/of gebruikers van serious/applied games?

Er is veel onderzoek gedaan naar games in de gezondheidszorg en wat je daarin terugvindt is dat games die gestoeld zijn op een psychologische, gedragswetenschappelijke en sociaal wetenschappelijke achtergrond en waarin een onderzoeker meegelopen heeft in het ontwikkelproces, beter werken. Ongeacht het onderwerp. Het eerste wat een goede onderzoeker doet is een paar stappen terug nemen. Er zijn geen formules voor effectief serious gamedesign. Een goede serious game blijft maatwerk en dan moet er wel eerst zeer scherp in kaart gebracht worden met welke psychologische en gedragsprocessen je te maken hebt, anders past de game niet.

Vaak is er al een idee, soms zelf een verhaallijn of een hoofdpersoon, maar het proces begint met het juist definiëren van het probleem. Wat is het probleem, is dit wel een probleem, kunnen we het met een game oplossen en welke behoeften hebben de mensen die de game gaan gebruiken eigenlijk. Ik denk ook dat games waar een onderzoeker bij betrokken is beter zijn. Onderzoekers willen zo snel mogelijk bij meetbare vragen uitkomen en die centraal stellen in het ontwikkelproces.

Tegelijkertijd is er echt een creatieve sprong nodig om van een probleem naar een game-oplossing te komen. Zoek voor dat creatieve deel een goede partij. Kijk naar het portfolio van een studio.. Het zou helpen als gamebedrijven bij al hun games zouden aangeven wat de intentie van het spel was. Dan kun je zien welke vertaalslag ze gemaakt hebben.

Gooi het in de groep

Zoek je nog iets, games, theorieën, opdrachten etc.? Vraag het aan ons netwerk

Op dit moment ben ik voor mijn promotietraject nog op zoek naar een game in ontwikkeling waarbij de manier waarop mensen over zichzelf denken van belang is. Specifiek de manier waarop mensen signalen van hun lichaam interpreteren.. Bijvoorbeeld mensen die tegen worden gehouden door van stress en depressiviteit. Zodra zij spanning ervaren blokkeert dit ze. Het anders interpreteren van de fysieke signalen zou dit kunnen doorbreken. Ook ben ik beschikbaar voor opdrachten als zelfstandig onderzoeker, bijvoorbeeld in het voortraject van een game, en voor workshops over de psychologie achter serious gaming, gamification en gameful design.
Voor contact of meer informatie:
www.priscillaharing.info of Twitter