11 juni 2015

Gamification en serious games zijn zo langzamerhand gemeengoed geworden. Het is steeds minder nodig mensen te overtuigen van de kracht van het inzetten van spelmechanismen. Fijn. Toch stelt een game weleens teleur. De gewenste gedragsverandering blijft uit of werkt maar even. De speloplossing is niet duurzaam effectief.

Hoe kan dat beter?

De menselijke neiging om direct de leuke dingen te gaan doen op zoek naar resultaat is sterk. Hup, verf erop! Vergeet het schuren, gaatjes stoppen en ontvetten. Je hebt snel een mooi resultaat, maar duurzaam is het niet. Voor je het weet bladdert de verf eraf en baal je van de gaatjes. Datzelfde zien we soms gebeuren bij het bouwen van een game. Organisaties hebben een concrete vraag, we willen een game of we willen dit concept uitgewerkt hebben. Er wordt direct ingezoomd op de oplossing en het voorwerk wordt vergeten.

Uitzoomen

Een opdracht begint daarom idealiter met uitzoomen. Wil je als organisatie een gedragsverandering bij je werknemers bewerkstelligen, dan kijken we niet alleen naar het werk, maar ook naar het werkproces. Hierbij zijn ook het leerklimaat van de organisatie en de omgeving waarin de organisatie zich bevindt van groot belang. Onderzoek en de praktijk wijst uit: wil je een blijvende gedragsverandering teweeg brengen dan loont het om op meer vlakken interventies te doen, dan alleen het werk zelf. Je moet het gedrag van mensen in kaart brengen. Hoe ziet een werkdag eruit? Op welke fysieke en digitale plekken kun je ze bereiken tijdens hun werk? Hoe kan je de game integreren op deze plekken, in het primaire werkproces en het leerklimaat?

Handen wassen

Een ziekenhuis bijvoorbeeld wil dat het personeel vaker de handen gaat wassen. Ontwikkel je een game over handen wassen en de noodzaak ervan, dan zullen mensen hem wellicht spelen, het nut er van inzien, maar vervolgens weer overgaan tot de orde van de dag. Gedrag veranderen is een langdurig proces waarbij herhaling de sleutel is. De vraag is: hoe kan je ‘vaker handen wassen’ integreren in de praktijk? Hoe kan het handen wassen zelf onderdeel worden van het ‘spel’ en zorgen dat het een voorwaarde is om verder te komen? Hoe kun je collega’s, of zelfs de thuisomgeving, betrekken bij het handen wassen?

Implementatie

Vaak zien we dat eerst de tool wordt ontwikkeld en pas later wordt nagedacht over implementatie. We ontwikkelen posters, kick-offs en filmpjes. Dat werkt, maar  als je daarnaast in kaart weet te brengen op welke plekken je interventies kan doen, denk je automatisch na over hoe je de leeroplossing kan integreren in het werkproces. Dan gaat een deel van de implementatie ‘vanzelf’. Ontwikkel je een digitale tool, dan kijken we bijvoorbeeld in hoeverre de software kan communiceren met bestaande software die medewerkers al gebruiken. Zo zijn we in samenwerking met Startready bezig met het ontwikkelen een game met als doel een betere adoptie van de communicatietool Lync. De game wordt gespeeld in en met Lync zelf. Het is evident waarom je dit beter aan het begin kan bedenken dan aan het einde.

Geldt bovenstaande alleen voor een game?

Nee, ook bij andere leervormen denken wij dat het toepassen van interventies op meerdere vlakken sneller leidt tot gedragsverandering. Het loont echt om vooraf niet alleen na te denken over de inhoud training zelf, maar ook over de context van de training en het gedrag wat je wilt zien. Degelijk ‘voorwerk’ verhoogd het effect en bereik, wat leidt tot betere resultaten.